Hereafter (2010) : 
ปู่ Clint Eastwood ในวัยย่าง 81 ขวบ ยังคงฟิตจัดในการทำหนังแบบสุดๆ แบบไม่ต้องพึ่งไวอากร้า (เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย?) และผลงานเรื่องล่าสุดของปู่นี้ก็ขอดึงเฮีย Matt Damon (จากไตรภาค Jason Bourne) ให้กลับมาร่วมงานกันอีกครั้ง หลังจากที่เฮียเขาทำให้ปู่ติดใจมาจากหนังรักบี้ช่วยชาติอย่าง Invictus (2009) นั่นเอง
ฉากสึนามิถล่มดูได้ดีกว่าหนังหายนะหลายเรื่องเสียอีก
คราวนี้ปู่ขอพาแฟนๆ ไปพบกับเรื่องราวสุดซึ้งของคนสามคนจากสามประเทศ คือ Marie Lelay (Cécile de France) นักข่าวสาวชื่อดังจากฝรั่งเศสที่ได้สัมผัสประสบการณ์หลังความตายในเหตุการณ์สึนามิ, Marcus (Frankie McLaren) เด็กชายชาวอังกฤษวัย 12 ขวบที่สูญเสียพี่ชายสุดที่เลิฟของตนไป และ George Lonegan (เฮีย Damon) หนุ่มโรงงานชาวมะกันที่สามารถสื่อสารกับคนตายได้
เรื่องนี้เฮีย Matt ชอบส่งสายตาซึ้งให้สาวๆ
แค่เปิดเรื่องมาไม่นานปู่ก็ตรึงคนดูได้ทันทีจากฉากสึนามิถล่ม ที่เราคิดว่าทำได้ดีกว่าหนังหายนะหลายเรื่องเสียอีก แต่ในช่วงต่อๆ ไปของหนังนั้นปู่เลือกที่จะเดินเรื่องนิ่งๆ เรื่อยๆ เล่าเรื่องของคนทั้งสามสลับกันไป ก็เลยพาลจะดูน่าเบื่อลงไปบ้าง แต่ยังดีที่ในช่วงท้ายปู่ก็สามารถรวบยอดให้หนังจบลงด้วยความประทับใจได้ในที่สุด โดยมีงานดนตรีประกอบสุดไพเราะของปู่เป็นกองหนุนส่งเสริมอารมณ์ดราม่าซึ้งๆ ให้กับหนังได้เป็นอย่างดี
แฝดสองคนนี้หน้าตายมากๆ
เห็นปู่มาทำหนังที่เกี่ยวกับชีวิตหลังความตายเช่นนี้แล้ว ก็อดคิดไปไม่ได้ว่าหรือปู่เขาเริ่มจะคิดถึงเรื่องตายๆ ขึ้นมาแล้ว? หรือว่าปู่เขารู้ตัวว่าคงจะอยู่ทำหนังออกมาได้อีกไม่กี่เรื่องแล้ว? ซึ่งไม่ว่าจะยังไงเราก็เชื่อว่าปู่ก็จะขอทำหน้าที่ต่อไปเรื่อยๆ ให้ดีที่สุดเท่าที่สังขารจะอำนวย และถ้าเป็นไปได้ปู่เขาคงจะขอตายคากองถ่ายเลยด้วยซ้ำ เพราะว่าภาพยนตร์คือสิ่งที่เขารักและผูกพันมาตลอดทั้งชีวิต เรารักปู่ครับ : )
- จุดเด่น: เป็นหนังดราม่าเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย ที่ทำได้ดี น่าประทับใจ ไม่เสียชื่อปู่ Clint เขาล่ะ
- จุดด้อย: หนังเล่าเรื่องสลับกันได้เฉยไปนิด ซึ่งนั่นก็ทำให้หนังโดยรวมดูนิ่งๆ น่าเบื่อนิดๆ
*ช่วงเพลงในหนัง*
ปู่ Clint ควบหน้าที่กำกับ/ทำเพลงประกอบอีกตามเคย
แฟนหนังของปู่คงจะทราบกันดีว่าปู่เป็นนักดนตรีแจ๊สตัวยง และก็ทำเพลงประกอบหนังของตนมาหลายเรื่องแล้ว ซึ่งในเรื่องนี้ก็เช่นเดียวกันที่ปู่ยังมาพร้อมเอกลักษณ์อันคุ้นเคย โดยการใช้กีต้าร์และเปียโนเป็นตัวชูโรง แล้วแซมด้วยเครื่องสาย เป็นสกอร์ที่ออกมาเรียบง่าย ทว่าไพเราะ งดงาม ในส่วนอัลบั้มซาวน์แทร็คก็ยังเต็มไปด้วยคิวเพลงสั้นๆ เช่นเดิม แถมยังเพิ่มในส่วนที่ทำให้นึกถึงความเป็นฝรั่งเศสเข้าไปด้วย ว่าแล้วเราก็เลือกเอาสองแทร็คสุดเพราะของหนังมาฝากกันครับ
*รีวิวหนังเรื่องอื่นๆ ของเฮีย Matt Damon ภายในบล็อก (คลิกรูปเพื่ออ่าน)*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น