We Are What We Are (2010) :
หลังจากการเสียชีวิตไปแบบกระทันหันของผู้พ่อ สมาชิกครอบครัวที่เหลืออีก 4 คน ซึ่งรักษาพิธีกรรมการ 'เปิบมนุษย์' มาช้านาน ถึงกับไปต่อไม่ถูก แต่แล้วพวกเขาก็ตัดสินใจเลือกผู้นำครอบครัวคนใหม่ขึ้นมาและตั้งต้นออกล่าชาวบ้านมาเปิบสยองกันต่อไปตามวิถีทางของครอบครัว ซึ่งใครจะเจอแจ็คพอตจากครอบครัวนี้บ้างนั้นก็ต้องติดตามกันต่อไปล่ะเน้อ
อย่ามองด้วยสายตาอย่างงั้นสิคร้าบ
ถึงหนังเม็กซิกันเรื่องนี้จะว่าด้วยเรื่องของครอบครัวมนุษย์กินคน แต่ก็ไม่ได้เหมือนหนังแนวนี้ส่วนใหญ่ที่เน้นขายฉากแหว่ะฉากโหด หรือทำให้เห็นว่าคนพวกนี้เป็นพวกวิปริตที่ชื่นชอบและสนุกสนานกับการเปิบมนุษย์แต่อย่างใด เพราะหนังนั้นมาในคราบหนังดราม่าครอบครัวสุดจริงจัง ไม่เน้นขายแหว่ะ (แต่ก็ยังมีฉากชวนสยองให้เห็นอยู่) และแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าไม่มีใครในครอบครัวที่ชอบทำอย่างนี้แต่ก็จำเป็นต้องรักษาวิถีทางของครอบครัวเอาไว้
น้องคนรูปซ้ายเล่นดีแถมสวยได้อีก
ช่วงแรกๆ ของหนังอาจจะดูเรื่อยๆ ธรรมดาๆ เป็นหนังดราม่าครอบครัวทั่วๆ ไปอยู่บ้าง แต่พอถึงช่วงกลางเรื่องไปเรื่องราวก็ค่อยๆ ขมวดปม เข้มข้นขึ้นมาเยอะ หนังใช้นักแสดงหลักๆ แค่ 4 คนซึ่งล้วนแต่ทำหน้าที่ได้ดีแบบที่ดูเผินๆ ก็เหมือนกับชาวบ้านระดับรากหญ้าทั่วๆ ไป แต่พอดูดีๆ แล้วจะเห็นถึงความอำมะหิตสุดซาดิสม์ของคนเหล่านี้ โดยเฉพาะคุณน้อง Paulina Gaitan ที่มีแววตาที่ชวนสยองมิใช่น้อยหน้าตาแต่ละคนจิตมาก
ภาพลักษณ์ของประเทศเม็กซิโกที่เราเห็นในหนังส่วนใหญ่ (ทั้งจากฮอลลีวู้ดหรือหนังเม็กซิกันเอง) นั้นล้วนแต่ออกมาแลดูไม่น่าอยู่และไม่ปลอดภัยเอาซะเลย (เอาแค่เห็นการที่ชาวเม็กซิกันส่วนใหญ่ต้องทำกรงขนาดใหญ่ไว้จอดรถเพราะกลัวจะโดนลักรถไปก็มึนแล้ว) ซึ่งไม่ว่ามันจะเป็นความจริงมากน้อยแค่ไหน ก็ทำให้รู้สึกว่าบ้านเราน่ะน่าอยู่กว่าเยอะ อย่างน้อยก็ไม่ถึงขนาดต้องทำกรงไว้ขังรถล่ะเนอะ เหอๆ- + เป็นหนังดราม่าสยองขวัญจากเม็กซิโก ที่ทำได้ดี สยองใช้ได้เลย แถมยังสะท้อนสังคมได้อีกแน่ะ
- - ช่วงแรกของหนังมันเรียบๆ ไปบ้างจนอาจทำให้หลายคนหมดความสนใจหนังไปก่อนก็ได้
*รีวิวหนังแนว'คนกินคน'เรื่องอื่นๆ ภายในบล็อก*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น