วันเสาร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2554

Pina (2011): ระบำทะลุจอ

Pina (2011) :
Wim Wenders ผกก.สุดอาร์ตในตำนานจากเยอรมันวางแผนจะทำหนังสารคดีเกี่ยวกับ Pina Bausch นักออกแบบท่าเต้นแนวโมเดิร์นแดนซ์ชั้นครู แต่น่าเศร้าที่เธอเสียชีวิตอย่างกระทันหันด้วยโรคมะเร็งเสียก่อนในวัย 68 ขวบ ผกก.เราเลยจำต้องพับโครงการไปโดยปริยาย ทว่าบรรดานักเต้นร่วมคณะ Tanztheater Wuppertal ของเธอยืนยันที่จะให้ ผกก.Wenders ทำหนังต่อไปเพื่อเป็นการรำลึกถึงและอุทิศแด่เธอแทน


ผู้หญิงบางคนก็เกิดมาเพื่อแบกผู้ชาย
ซึ่ง ผกก.Wenders ก็เห็นดีเห็นงามด้วย แล้วทำหนังนำเสนอไปที่นักเต้นคนอื่นๆ ในคณะ โดยให้พวกเขาแต่ละคนผลัดกันมาเต้นให้ดูและพูดถึง Pina ในความรู้สึกของพวกเขาเอง ซึ่งก็มีทั้งการเต้นในโรงละคร และตามสถานที่สาธารณะทั่วไป (แม้แต่บนรถไฟฟ้าก็มี) แถม ผกก.เรายังทำเก๋ด้วยการทำเป็นหนัง 3D ให้ระบำทะลุจอออกมากันเลยทีเดียวล่ะงานนี้ (ป๊าด)

สาดน้ำกันอย่างกับสงกรานต์บ้านเรา
หนังเป็นเหมือนการนำเสนอลีลาเต้นระบำของชาวคณะ ที่ไม่ได้จำกัดตนเองแต่ในโรงละครหรือบนเวทีเท่านั้น ซึ่งนั่นก็ทำให้หนังออกมาดูแนวและแปลกตาขึ้นไปอีกแบบ และถึงหนังจะเป็นการรำลึกถึง Pina แต่ก็เสนอภาพของป้าแต่เพียงเล็กน้อย เพราะบรรดาท่าเต้นที่ป้าออกแบบนั่นก็เสนอตัวตนของป้าเองมากพออยู่แล้ว อีกทั้งเมื่อมีการกล่าวถึงป้าก็ใช้วิธีถ่ายทอดความคิดรำพึงรำพันของนักเต้นแต่ละคนมากกว่าจะให้มานั่งสัมภาษณ์แบบสารคดีทั่วๆ ไปอีกด้วย


เต้นกันที่สระว่ายน้ำและริมถนนก็มี
ก็ต้องยอมรับว่าคอหนังบ้านๆ อย่างเราที่ไม่ได้มีความรู้เรื่องเต้นๆ หรือศิลปะแขนงนี้เลยนั้นคงจะไม่ค่อยเก็ตหรืออินอะไรมากนัก แถมบางทีท่าเต้นแปลกๆ พิลึกๆ ของชาวคณะก็ชวนเหวอมากกว่าชวนเคลิ้ม รวมทั้งฉบับที่เราดูไม่ใช่แบบ 3D ด้วย แต่ภาพที่เห็นตลอดทั้งเรื่องนั้นช่างงดงาม น่าตื่นตาตื่นใจและน่าทึ่งยิ่งนัก ดังนั้นคงไม่ยากเลยที่หลายคนจะต้องมนต์ของหนังและลีลาท่าเต้นที่ผู้หญิงผอมๆ ที่ชื่อ Pina Bausch ได้สร้างสรรค์ไว้เป็นมรดกแก่โลกนี้
  • + เป็นหนังเต้น ที่น่าทึ่ง งดงาม อาร์ต ไม่มีมาให้ดูบ่อยนักหรอกหนังแบบนี้
  • - คอหนังบ้านๆ อย่างเราๆ ท่านๆ ดูแล้วหลายคนคงจะเบื่อๆ ไม่หือไม่อือกับหนังแบบนี้เท่าไหร่นักหรอก
*อำลาอาลัย*

Pina Bausch (27 ก.ค.1940 – 30 มิ.ย.2009)
คนที่เคยดู Talk to Her (2002) ของเจ้าป้า Pedro Almodóvar คงจะจำฉากที่พระเอกไปนั่งดูการแสดงสุดพิลึกตอนต้นเรื่อง ที่มีผู้หญิงตาบอดผอมๆ เพ้อๆ ถลาไปมาบนเวที และมีผู้ชายคอยเก็บเก้าอี้ให้พ้นทางเธอกันได้ ซึ่งนั่นก็คือการแสดงที่ Pina สร้างสรรค์ขึ้นมาเองในชื่อ 'Café Müller' ซึ่งในหนังเรื่องนี้ก็มีมาให้ดูกันจุใจเลยจ้า อืม ที่แท้ก็ฝีมือป้า Pina นี่เอง เยี่ยมไปเลยจ้า ^^





*รีวิวหนังสัญชาติเยอรมันเรื่องอื่นๆ ภายในบล็อก*

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น