The Iron Lady (2011) : 
ไม่มีบทบาทไหนจะท้าทายบรรดานักแสดงเจ้าบทบาทได้เท่ากับการรับบทผู้มีชื่อเสียงระดับโลกที่ยังมีชีวิตอยู่ ยิ่งถ้าเป็นระดับเจ้าคนนายคนด้วยแล้วล่ะก็ มันช่างท้าทายฝีมือแบบสุดๆ เพราะมีของจริงเปรียบเทียบกันให้เห็นจะๆ เรียกได้ว่าถ้าฝีมือไม่ถึงจริงก็ต้องถูกรุมสับเละเทะ แต่ถ้าทำได้ดีถูกใจชาวประชาก็ย่อมส่งผลดี การันตีได้ว่างานนี้ต้องมีสิทธิ์ขึ้นไปเฉิดฉายบนเวทีแจกรางวัลหนังต่างๆ ได้เลยนะขอบอก (โดยเฉพาะออสก้าร์)
Meryl Streep จะซิวออสก้าร์จากเรื่องนี้ (หรือไม่?)
หลังจากห้าหกปีก่อนป้า Helen Mirren คว้าออสก้าร์นำหญิงจากการรับบทพระราชีนี Elizabeth ที่สองแห่งสหราชอาณาจักร ใน The Queen (2006) คราวนี้ก็ถึงคิวของป้า Meryl Streep มาสวมบทบาทสตรีโลกจารึกอีกท่านจากสหราชอาณาจักรบ้างล่ะ ซึ่งนั่นก็คือนาง Margaret Thatcher (ปัจจุบันได้รับบรรดาศักดิ์เป็นบารอนเนส) นายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกและคนเดียวแห่งอังกฤษที่ดำรงตำแหน่งระหว่างปี ค.ศ.1979-1990 ด้วยคาแร็คเตอร์ที่เด็ดขาด เด็ดเดี่ยว แข็งกร้าว ยอมหักไม่ยอมงอ ของท่านทำให้ได้รับสมญานามว่า 'สตรีเหล็ก' (The Iron Lady) นั่นเอง
ดูมาดนางพญาที่ผู้ชายยังต้องหดไปตามๆ กัน
ผกก.Phyllida Lloyd ขอคิดการใหญ่ โดยจูงมือป้า Streep มาร่วมงานกันอีกครั้ง (หลังจาก Mamma Mia! [2008]) และเล่าเรื่องของนาง Thatcher ในวัยเหลาเหย่ ที่หวนระลึกถึงชีวิตของตนตั้งแต่ครั้งยังแรกรุ่น เป็นลูกสาวเจ้าของร้านของชำผู้ฝักใฝ่การเมือง ไปยันเริ่มเข้าสู่เส้นทางการเมือง แต่งงานมีครอบครัวกับชายที่เกิดมาเพื่อเธอ ได้เป็นนายกหญิงคนแรกของอังกฤษ และผ่านสงครามการเมืองอันโชกโชน ผ่านร้อนผ่านหนาว ทั้งยุคสมัยแห่ง ชัยชนะ หยาดน้ำตา ความล้มเหลว ซึ่งทุกสิ่งเหล่านี้ล้วนทำให้ประวัติศาสตร์โลกต้องจารึกชื่อของผู้หญิงคนนี้ไว้ตลอดกาล
เบื้องหลังสตรีเหล็กยังมีผัวสตรีเหล็ก
หนังเล่าเรื่องตัดสลับไปมาระหว่างยุคสมัยต่างๆ ของเธอ ด้วยลีลาท่าทางที่ค่อนข้างชวนสับสนอยู่บ้าง และเสนอเรื่องราวทางการเมืองแบบผ่านๆ เผินๆ ไม่ค่อยลงลึกมากนัก แต่จะเน้นไปที่การเป็นผู้หญิงแกร่ง ความเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นของเธอในสังคมที่ปกครองโดยผู้ชาย ซึ่งเธอมักโดนผู้ชายดูถูกไว้ก่อนแม้กระทั่งได้เป็นนายกแล้วก็ไม่วายจะโดน และความรักมั่นคงของเธอที่มีต่อสามีสุดที่รัก (รับบทโดย Jim Broadbent) ที่ก็ชวนซึ้งแบบหลอนๆ ประมาณหนังผีอยู่เหมือนกันนะ (อิอิ)
เปรียบเทียบหน้าตาตัวปลอมกับตัวจริง
และแน่นอน ส่วนที่ดีที่สุดของหนังก็คือการแสดงของป้า Streep ที่เล่นดีมีพลังเสียจนดูแล้วอยากจะปูผ้ากราบงามๆ (ให้ออสก้าร์แกไปอีกสักตัวเห๊อะ) ป้าแบกรับหนังทั้งเรื่องไว้ได้อย่างสบาย เอาเป็นว่ารวมๆ แล้วหนังออกมาระดับดูได้ ให้ความรู้ทางประวัติศาสตร์ของอังกฤษและสังคมโลกยุคนั้น มีวลีเด็ดๆ ของนายกปูเอ๊ย! นายก Thatcher ให้ฟังและเก็บไปคิด แต่การได้ป้า Streep มาชูโรงนั้นทำให้หนังออกมาดูดีขึ้นอีกสิบเท่า ด้วยการแสดงระดับคุ้มค่าน้ำตาไหล แฟนๆ ป้าจะพลาดได้อย่างไรล่ะงานนี้- + โดดเด่นที่การแสดงของป้า Streep ล้วนๆ ชนิดที่ดูแล้วขอเชียร์ป้าให้ซิวออสก้าร์เลยจ้า
- - การเล่าเรื่องยังชวนสับสนไปบ้าง และแตะประเด็นการเมืองการปกครองเผินๆ ไม่ลงลึกเท่าไหร่
*รีวิวหนังของป้า Streep เรื่องอื่นๆภายในบล็อก*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น