กาลครั้งหนึ่งเมื่อปี ค.ศ.2011 หนังบู๊เล็กๆ สัญชาติอินโดนีเซีย แต่มี ผกก.เป็นหนุ่มเวลส์ (?) ทำเอาคอหนังแอ็คชั่นทั้งหลายต้องอึ้งทึ่งเสียวไปกับคิวบู๊อันดุเดือดเลือดพล่าน จนตัวหนังเองกลายเป็นที่โจษจันไปทั่วโลกถึงความมันส์แบบนันสต๊อป
มาปีแห่งการรัฐประหารสไตล์ไทยๆ นี้ และแล้วภาคสองก็คลอดออกมาในที่สุด ซึ่งเขาลือกันหนาหูมาตั้งแต่ไก่โห่ว่าคราวนี้ดุเดือดเลือดพล่านไม่แพ้ภาคแรกเลยทีเดียวเชียวนะ
ซึ่งอันนี้ก็จริง เพราะหนังยังอุดมไปด้วยฉากบู๊ดุๆ เลือดพุ่งกระฉูด ชนิดที่ว่าถ้าไปฉายอเมริกาแบบไม่ตัดออก คงจะได้รับการตีตราให้ติดเรท NC-17 โดยแน่แท้
แต่ที่น่าสนใจคือ จากภาคแรกที่เป็นหนังแอ็คชั่นเตะต่อยตำรวจทะลายซ่องโจร มาคราวนี้หนังผันตัวเองเป็นหนังแก๊งสเตอร์สไตล์ฮ่องกงที่ทิ้งปืนแล้วหันมาฉะกันด้วยศิลปะป้องกันตัวแทนซะงั้น ซึ่งนับว่าเป็นทางออกที่เจ๋งเลยทีเดียว
อีกอย่างที่เราสังเกตได้คือ ดูเหมือนคราวนี้ ผกก.แกจะมั่นใจขึ้นเยอะ หนังเดินเรื่องไปข้างหน้าอย่างมั่นคง จริงจัง ไม่มีลังเล แม้หนังเหมือนจะยาวไปบ้างกับเวลาสองชั่วโมงครึ่ง แต่บรรดาฉากแอ็คชั่นที่ประเคนมาไม่มีคำว่ามากจนเฝือ หรือรู้สึกว่ายัดเยียดจนเกินพอดีแต่อย่างใด
แถมฉากฉะกันในช่วงครึ่ง ชม.สุดท้าย ยังดุเดือดเลือดพล่านแจ่มเจ๋งจนน่าจะติดอันดับต้นๆ ในบรรดาฉากดวลบู๊สุดระทึกจิตที่เราเคยเห็นมาในช่วงหลายปีนี้เลยทีเดียว
ด้านความดีงามของหนังนั้นสามารถเขย่งก้าวกระโดดไปได้ไกลจากภาคแรกหลายขุม แต่ต้องมีวงเล็บให้ด้วยนะว่าโดยเฉพาะสำหรับคอหนังแอ็คชั่นเตะต่อยเท่านั้น ที่ถ้าจะเอาหนังไปเปรียบว่าเป็นเหมือน The Godfather ฉบับปะฉะดะเลยก็ยังได้
หนังเขามันส์จริงอะไรจริง เอาไปเลย 7/10 ครับ
ปล.เหลือบไปเห็นข่าวลือว่าภาคสามจะมีเฮียโทนี่ จา แห่งไทยแลนด์ไปร่วมแจมด้วย ซึ่งถ้าเป็นจริงได้ล่ะก็ งานนี้มันส์!
*รีวิวภาคแรกภายในบล็อก*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น