The Nanatakara: Captain Phillips (2013): (อย่า) ลูบคมพี่เบิ้มคับโลก

Captain Phillips (2013): (อย่า) ลูบคมพี่เบิ้มคับโลก

ถึง ผกก.Paul Greengrass (แห่งหนัง Jason Bourne ภาค 2 และ 3) แกจะนานๆ โผล่มาให้แฟนๆ หายคิดถึงที ทว่าผลงานแต่ละเรื่องของแกนั้นวางใจได้เสมอในด้านคุณภาพ ซึ่งก็รวมถึงผลงานล่าสุดเรื่องนี้เข้าไปด้วย

ถ้าตามงานแกมาตลอดจะรู้ว่าหนังแกแต่ละเรื่องมักจะสร้างมาจากเหตุการณ์จริงเสมอ (ด้วยความที่แกเคยทำงานเป็นนักข่าวหัวเห็ดมาก่อน) ดังนั้นหนังของแกจึงโดดเด่นในการพยายามสร้างภาพที่ออกมาให้ดูสมจริงสมจังราวกับอยู่ในเหตุการณ์ด้วยก็มิปาน ไม่ว่าจะสไตล์การเหวี่ยงกล้องถ่ายที่ชวนลายตาเหมือนภาพที่เห็นจากเรื่องจริงผ่านจอ รวมทั้งการตัดต่อที่ฉับไวชวนลุ้นใจหายใจคว่ำ ล้วนถูกนำมาใช้ช่วยสร้างอารมณ์จริงของหนังได้อย่างทรงประสิทธิภาพ ซึ่งตรงนี้ก็กลายเป็นเอกลักษณ์เป็นลายเซ็นของแกไปซะแล้ว

ส่วนคราวนี้ตัวหนังออกมาจับความสนใจคนดูได้อยู่หมัดตลอดทั้งเรื่อง อาทิเช่นการเล่นเอาเถิดเอาล่อระหว่างกัปตันกับเหล่าโจรสลัด หรือการพยายามช่วยเหลือตัวประกันจากทางการ ที่ทำให้คนดูได้ลุ้นตูดขมิบกันตลอด แม้จะรู้กันอยู่ลึกๆ แล้วว่าหนังจะจบลงยังไง (เหมือนคราวหนัง United 93 นั่นไง) ส่วนป๋า Tom Hanks แกก็ทำหน้าที่ได้ดีไม่เสียฟอร์มแต่ประการใดในบทกัปตันเรือมากประสบการณ์ที่ต้องงัดเอาความเก๋ามาต่อกรกับเหล่าโจรสลัดหน้ามืดทั้งหลาย แต่เอ๊ะ มาเรื่องนี้กล้องไม่ค่อยเหวี่ยงเท่าไหร่แฮะ ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่เวียนหัวเนอะ อิอิ

เปรียบเทียบกัปตัน Richard Phillips ตัวจริงกับในหนัง

และแน่นอนที่แฝงมากับหนังด้วยคือการตีแผ่ความจริงอีกมุมของโลกวันนี้ อย่างการที่ชาวโซมาเลียส่วนใหญ่ที่มีความเป็นอยู่อันทุกข์ยาก จนอาชีพโจรสลัดปล้นเรือสินค้าคืองานในฝันที่พวกเขาคิดว่าจะช่วยให้ลืมตาอาปากได้บ้าง ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าถึงปล้นสำเร็จแต่ผลประโยชน์เกือบทั้งหมดต้องตกไปอยู่ในมือขาใหญ่ที่บงการอยู่เบื้องหลังอีกทีก็ตาม

แต่แย่หน่อยที่คราวนี้โจรสลัดเจ้ากรรมดันเลือกไปปล้นเรือขนส่งสินค้าของพี่เบิ้มคับโลกอย่างอเมริกาเข้า ซึ่งหนังแสดงให้เห็นชัดๆ เลยว่า พี่กันเราไม่ยอมยอมเสียหน้าให้กับโจรกระจอกๆ จากประเทศจนๆ หรือแม้แต่ใครหน้าไหนทั้งนั้น และพร้อมจะทำได้ทุกอย่างเพื่อไม่ให้ใครมาลูบคมพญาอินทรีแน่ หึๆ

นี่คือหนังดีมีคุณภาพอีกเรื่องของปี 2013 นะครับ อย่าพลาดกันล่ะ มิตรรักคอหนังทั้งหลาย เราให้ 8/10 เลยครั่บ

*อันเนื่องมาจากหนัง*

A Hijacking/Kapringen (2012): ปล้นปักหลัก

ดูหนังแล้วก็นึกถึงหนังเดนมาร์กที่สร้างจากเรื่องจริงของการปล้นเรือสินค้าอีกเรื่อง ซึ่งเรื่องนี้โจรสลัดสบายไปเพราะทางบริษัทเจ้าของเรือเขาเน้นการเจรจา แต่แลกมาด้วยการลำบากของบรรดาตัวประกันที่ต้องโดนจับอยู่นานแรมเดือน

ตัวหนังไม่ได้เน้นที่มาที่ไปของทางโจรสลัดเท่าไหร่ ในขณะที่หนังของป๋าทอมจะมีเหยาะที่มาให้เห็นบ้าง แต่โดยรวมแล้วหนังก็ดีพอๆ กันแหล่ะ (แต่ถ้าชอบลุ้นๆ ต้องหนังป๋าทอม)

การต่อรองชีวิตตัวประกันไม่ใช่การต่อรองทางธุรกิจ แต่ในโลกที่เงินคือทุกสิ่ง บางทีเราก็มัวแต่สนใจเรื่องตัวเลขเงินๆ ทองๆ ผลประโยชน์ที่จะต้องเสียไป จนละเลยสิ่งที่น่าจะสำคัญเป็นอันดับแรกอย่างสวัสดิภาพของเหล่าตัวประกันเหล่านั้นไปซะฉิบ