14 Blades (2010): จอมยุทธ์ดาบแยะ

14 Blades (2010) :

ก็ไม่รู้ว่าหนังกำลังภายในเรื่องนี้ของเฮีย เจิ่นจื่อตัน (หรือ Donnie Yen จาก Ipman [2008]) กะจะเกทับหนังของ ฉีเคอะ เรื่อง Seven Swords (2005) หรือเปล่า เพราะจากชื่อเรื่องก็บอกกันโต้งๆ เลยว่ามีดาบเยอะกว่าเป็นเท่าตัว เห็นแล้วก็คงจะอดคาดหวังเสียไม่ได้ว่าหนังเรื่องนี้คงจะสนุกกว่า บู๊กว่า อลังการกว่า เป็นสองเท่าแน่เชียว ซึ่งอันนี้นั้นเราก็ต้องดูกันอีกทีล่ะเนอะ

เฮียดอนนี่ เยน กระเตงหีบดาบไปไหนมาไหนด้วยตลอดเรื่อง(จะขนกันไปทำไมเยอะแยะ)

หนังพาย้อนไปยังสมัยราชวงศ์หมิง ซึ่งเฮียเขารับบท มังกรเขียว(เป็นบรรพบุรุษของหนอนชาเขียวหรือเปล่าเนี่ย?) หัวหน้าหน่วยสังหารที่ขึ้นตรงกับฮ่องเต้เพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ในขณะที่ฮ่องเต้กำลังมอมเมากับสุรานารีจนไม่เป็นอันสนใจบ้านเมือง ขุนนางชั่วเลยสมคบคิดกันจะยึดบัลลังค์ มีหรือพระเอกเราจะยอมได้ แต่หน่วยของเขากลับโดนชิงลงมือฆ่าตายเรียบซะก่อน เขาเลยต้องระเห็จหนีการตามล่าไปนอกเมือง เพื่อยับยั้งแผนการชั่วนี้ ซึ่งก็เปิดโอกาสให้หนังได้บู๊กัน ทั้งในป่า ในทะเลทราย โรงเตี๊ยม วัดร้าง ฯลฯ เรียกได้ว่าพระเอกเราโผล่ไปที่ไหน ก็จะได้บู๊กันที่นั่นกันเลยทีเดียว

คุณ จ้าวเหว่ย สามารถพาความสดใสมาสู่ตัวหนังได้เป็นอย่างดี

หนังโดดเด่นในด้านเสื้อผ้าและฉากที่แสดงให้เห็นถึงความทุ่มเทและใส่ใจจากผู้สร้าง รวมทั้งงานด้าน CG ในการเนรมิตเมืองกลางทะเลทรายและโลเกชั่นต่างๆ ได้อย่างดูดี แต่ทว่างานด้านอื่นๆ นั้นกลับออกมาธรรมดาซะงั้น ไม่ว่าจะเป็นการเล่าเรื่องที่ ฉับๆๆ เดินดุ่ยๆ ตามสไตล์หนังจีนส่วนใหญ่ จนหลายครั้งมักจะพาคนดูสับสน และไม่สามารถทำให้คนดูผูกพันกับตัวละครในเรื่องได้เท่าที่ควร ถ้าจะดูกันที่คิวบู๊ก็อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานหนังกำลังภายในยุคนี้ที่ไม่ได้ดูแย่หรือโดดเด่นเป็นที่น่าจดจำ ในขณะที่เหล่านักแสดง เฮีย เยน เราก็มาในมาดเดิมๆ ของแก ที่ต้องวางหน้าตาย เก๊กเข้าไว้ และมีฝีมือเทพ ส่วนคนอื่นๆ ก็ผลุบๆ โผล่ๆ นึกจะมาก็มานึกจะไปก็ไปตามสไตล์หนังจีน(อีกนั่นแหล่ะ) ยังดีนะที่มีคุณ จ้าวเหว่ย (Mulan [2009]) ที่สามารถพาความสดใสมาสู่หนังได้อยู่บ้าง

คนซ้ายบางอารมณ์แล้วดูคล้ายพี่ติ๊ก เจษฎาพร สมัยหนุ่มๆ เลย

ผกก.Daniel Lee (Three Kingdoms: Resurrection of the Dragon [2008]) พาสไตล์ทำหนังแอ็คชั่นสมัยใหม่ไปสู่หนังกำลังภายในบรรยากาศยุคโบราณได้แบบ อืมม..ดูตลกดี ไม่ว่า หีบดาบที่พระเอกเรากระเตงไปไหนมาไหนด้วยตลอด ที่กลายเป็นกล่องสารพัดประโยชน์ไปซะงั้น ไหนจะหน้าไม้ยิงระเบิดที่ยิงออกมาแล้วดูคล้ายกับปืน RPG สมัยนี้แน่ะ ที่น่าเสียดายคือหนังตั้งชื่อซะให้ความสำคัญกับดาบทั้ง 14 เล่ม แต่ในหนังกลับพูดถึงดาบเหล่านี้อย่างผิวเผิน และไม่ได้เน้นถึงความพิเศษของดาบเหล่านี้สักเท่าไหร่ (ดูเหมือนจะไม่ได้ใช้ทุกเล่มด้วยมั้ง) แต่เอาน่า โดยรวมแล้วหนังก็อยู่ในระดับพอดูได้ ฉากและเสื้อผ้าดูดี ใครคิดถึงเฮีย เยน ก็ดูแก้คิดถึงกันไปพลางๆ ก่อนจะได้ดู Ipman 2 ก็แล้วกัน

• น่าดูเพราะ: มีดีที่เสื้อผ้า ฉาก และหนังอยู่ในระดับที่พอดูได้ ไม่ถึงกับแย่หรือว่าดี
• ไม่น่าดูเพราะ: เป็นหนังกำลังภายในระดับพื้นๆ ถ้าอยากดูหนังเจ๋งๆ ของเฮียเยนก็ต้อง Ipman โลด