ในคืนวันคริสตมาสอีฟ ครอบครัว Harrington อันประกอบด้วยคุณพ่อคุณแม่และลูกชายลูกสาว (พ่วงแฟนลูกสาวไปด้วยอีกคน) ขับรถผ่านแคลิฟอร์เนียเพื่อไปฉลองคริสตมาสที่บ้านญาติแบบที่เคยทำมาตลอดหลายปี แต่ปีนี้มาแปลกเพราะในขณะที่คนอื่นๆ ในรถพากันหลับอย่างอ่อนเพลีย คุณพ่อกลับตัดสินใจใช้เส้นทางลัดที่ไม่เคยไปมาก่อน และก็ได้เจอเรื่องราวสุดสยองมากมายจนไม่ไหวจะเคลียร์ ซึ่งบางอันเนี่ยอย่างกับหนังผีไทยมาเองเลย อาทิ เจอผู้หญิงชุดขาวเดินอุ้มทารกอยู่ข้างถนน (ป๊าด)
ทำไมเอาสีไปละเลงหน้าซะขนาดนั้นล่ะจ้ะ
ผลงานของสอง ผกก.Jean-Baptiste Andrea และ Fabrice Canepa เรื่องนี้เป็นหนังสยองขวัญเล็กๆ แต่มีไอเดียน่าสนใจ เหมือนกับเป็นตอนหนึ่งของหนังทีวีอย่าง 'มิติพิศวง'อะไรประมาณนั้น หนังใช้นักแสดงแค่ไม่กี่คน และแทบจะอยู่ในรถกันทั้งเรื่อง แต่ก็ยังน่ากลัวกันได้อยู่ โดยไม่ต้องขายฉากแหว่ะให้มากมาย (แต่ก็มีให้เห็นบ้าง) แถมยังมีการหักมุมในตอนจบที่จะทำให้คอหนังต้องไปถกกันต่อว่าตกลงเรื่องมันเป็นยังไงของมันกันแน่(ฟะ) ตามสไตล์หนังคัลต์ที่ดีพึงจะเป็น(หนังจบคนดูไม่จบ)ครอบครัวนี้กำลังจะเจอดีซะแล้ว
หนังมีทั้งช่วงที่เข้าท่าและช่วงที่ไม่สมเหตุสมผลคละเคล้ากันไป อย่างเช่นพฤติกรรมของบรรดาตัวละครบางอย่างที่ในชีวิตจริงคงไม่มีใครทำอย่างนั้นกัน(ดูแล้วจะรู้เอง) หรือดนตรีที่บางทีก็ส่งเสริมอารมณ์น่ากลัวให้กับหนังแต่บางทีก็โฉ่งฉ่างแบบที่ไม่เข้ากับตัวหนังเลย แต่โดยรวมแล้วยังเป็นหนังเล็กๆ ที่มีเรื่องราวที่ดีและเล่าเรื่องได้น่าติดตาม โดยไม่ต้องพึ่งทุนสร้างหนาๆ ดาราดังๆ ฉากโหดๆ หรือว่าเต้าแต่อย่างใด แต่ว่าก็ว่านะ หนังคัลต์แบบนี้ถ้าไม่ทำให้ชอบก็คงจะเกลียดมันไปเลย มันอยู่ที่รสนิยมของท่านด้วยแหล่ะเน้อ
ปล.ใครที่เคยขับรถไป ตจว.ไกลๆ ตอนกลางคืน ในถนนสายที่มืดมิดไม่มีแม้แต่ไฟทาง ดูหนังเรื่องนี้แล้วคงจะอินมากเป็นพิเศษนะเนี่ย เหอๆ
รถเข็นเด็กใครมาจอดขวางทางล่ะเนี่ย
- จุดเด่น: เป็นหนังสยองขวัญเล็กๆ แต่ไอเดียน่าสนใจ น่ากลัวใช้ได้เลยทีเดียว
- จุดด้อย: ยังมีบางจุดที่ไม่สมเหตุสมผล และบทสรุปของหนังที่อาจทำให้บางคนไม่ชอบเอาได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น