Hesher (2010) :
หนูน้อย T.J. (Devin Brochu) เพิ่งจะเสียคุณแม่ไปจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสองเดือนก่อน เขาและคุณพ่อ (Rainn Wilson จาก Super [2010]) ต่างก็ยังทำใจไม่ได้กับการสูญเสียครั้งนั้น ซึ่งในรายของคุณพ่อถึงกับจิตตกหดหู่จนต้องพึ่งยาและเอาแต่นอนซมทั้งวันไม่หือไม่อือกับอะไรทั้งสิ้น
ดูก็รู้ว่าเรื่องนี้เขาซีเรียส
ในขณะที่ชีวิตของสองพ่อลูกกำลังย่ำแย่ได้ที่ อยู่ๆ ไอ้หนุ่มผมยาวสุดเฮฟวี่แถมซกมกได้ใจนาม Hesher (Joseph Gordon-Levitt) ก็โผล่เข้ามาป่วนชีวิตของทั้งคู่โดยมาอาศัยอยู่กินที่บ้านด้วยหน้าตาเฉยแบบที่เจ้าของบ้านยังงงว่ามันมาได้ไงฟะ ซึ่งแทนที่การมาของเขานั้นจะทำให้อะไรๆ ดีขึ้น แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างกลับยิ่งวุ่นวายหนักข้อกว่าเดิมไปซะงั้น
สองคนนี้มาเป็นตัวเรียกแขก
ฟังพล็อตเผินๆ แล้ว หนังดราม่าปนตลกร้ายสุดอินดี้เรื่องนี้ดูคล้ายกับ Visitor Q (2001) ของทั่น ทาคาชิ มิอิเกะ ชอบกล แต่หนังไม่ได้ออกมาบ้าบอหรือแร๊งส์ขนาดนั้น เพราะจะว่ากันจริงๆ แล้วนี่มันหนังดราม่าเคว้งๆ ที่ดูแล้วปวดหน่วงๆ ที่หัวใจต่างหาก หนังมีดีตรงที่ได้นักแสดงขวัญใจมหาชนคนดูหนังอย่างนาย Gordon-Levitt หรือสาว Natalie Portman มาเป็นตัวเรียกแขก ซึ่งก็ทำหน้าที่ได้น่าชื่นชมทุกตัวคนไม่ว่าจะรายแรกที่ถึงรับบทเป็นคนที่ดูเหมือนจะ ซกมก สถุล กักขฬะ แต่เขาก็มีเสน่ห์พอที่จะทำให้คนดูเกลียดไม่ลงแน่ ในขณะที่นาย Wilson ก็พลิกบทบาทมาเล่นบทซีเรียส จิตตกได้อย่างแจ่มแจ๋ว
เจอแบบนี้เป็นใครก็ต้องเหวอ
นอกจากจะมีการแสดงสุดแจ่มมาฝากแล้วหนังยังมีแง่คิดดีๆ มาฝากมากมาย ไม่ว่าจะการเปรียบเปรยชีวิตคนเราดั่งการเดินท่ามกลางสายฝน ที่บางคนก็เลือกที่จะหลบฝนตามทางเพราะกลัวเปียก ในขณะที่อีกหลายคนเลือกที่จะเดินลุยฝนเอา แบบไม่แคร์สื่อ หรือการที่เราสูญเสียบางสิ่งที่แสนรักไปนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตเราจะหมดสิ้นแล้วทุกสิ่ง เพราะถ้าหันไปดูรอบตัวดีๆ แล้วจะพบว่ายังมีสิ่งดีๆ อีกมากมายหลงเหลืออยู่ในชีวิต เอาเป็นว่านี่คือหนังดราม่าน้ำดีมีคุณภาพอีกเรื่องครับทั่น!
- + เป็นหนังดราม่าเล็กๆ ที่ทำออกมาได้เข้าท่า การแสดงแจ่ม มีแง่คิดให้คิดต่างหาก
- - ไม่ใช่หนังที่ดูแล้วเฮฮา ปาร์ตี้ แถมดูแล้วค่อนข้างจะหมองๆ หม่นๆ เสียด้วยซ้ำ
*ช่วงเพลงในหนัง*
Metallica
ดูเหมือนว่ายอดชายนาย Hesher จะเป็นแฟนเพลงตัวยงของวงแธรชเมทัลระดับเจ้าพ่ออย่าง Metallica เพราะในหนังเราจะเห็นแต่เขาเปิดเพลงของวงนี้ตลอด (มีวงอื่นประปราย) แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของวงนี้ในหนัง (แม้แต่ฟ้อนท์ชื่อเรื่องยังได้รับอิทธิพลมาแบบจะๆ เลย) ทางวงจึงสมนาคุณความจงรักภักดีครั้งนี้ด้วยการมอบเพลง The Shortest Straw จากอัลบั้ม ...And Justice for All (1988) ให้เป็นซาวน์แทร็คอย่างเป็นทางการของหนังซะเลย ว่าแล้วก็มาให้ฟังกันซะหน่อยจ้า
MP3: Metallica - The Shortest Straw
*รีวิวหนังเรื่องอื่นๆ ของนาย Joseph Gordon-Levitt ภายในบล็อก*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น