Generation Kill (2008) :
นอกจะฉายหนังของชาวบ้านเป็นอาจิณแล้ว ทางช่อง HBO เองก็ยังขยันสร้างมินิซีรี่ส์ดีๆ ออกมาเป็นประจำอีกด้วย โดยเฉพาะมินิซีรี่ส์สงครามโลกครั้งที่สองอย่าง Band of Brothers (2001) ที่ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม (และล่าสุดก็ The Pacific (2010)นั่นไง) ว่าแล้วก็เลยมีมินิซีรี่ส์แนวสงครามออกมาให้เราดูกันอีก โดยเปลี่ยนมาว่ากันถึงสงครามอิรักกันบ้างล่ะ ซึ่งตัวมินิซีรี่ส์ก็ประสบความสำเร็จกวาดรางวัลเอ็มมี่ไปซะหลายรางวัลเลยล่ะ
ทหาร นย.มะกันเขาเท่จริงๆ
มินิซีรี่ส์เจ็ดตอนจบเรื่องนี้สร้างจากหนังสือชื่่อเดียวกันของ Evan Wright นักข่าวของนิตยสาร Rolling Stone ที่เขียนจากบันทึกความทรงจำเมื่อครั้งติดสอยห้อยตามเหล่าทหารกองพันลาดตระเวนที่หนึ่ง นาวิกโยธินสหรัฐ ในช่วงแรกๆ ของสงครามอิรักที่อเมริกาและพันธมิตรบุกถล่มอิรักเพื่อโค่น ซัดดัม ฮุสเซน ลงจากตำแหน่งในปี 2003 นั่นเอง
มีฉากการรบสมจริงลงทุนมิใช่น้อย
ซึ่งในเวอร์ชั่นมินิซีรี่ส์นี้ก็ได้สอง ผกก.ชาวอังกฤษอย่าง Susanna White และ Simon Cellan Jones มาแบ่งกันกำกับ ซึ่งก็ทำหน้าที่ได้ดีทั้งคู่ (โดยเฉพาะในรายของคุณ White ที่เป็นผู้หญิงแต่ก็สามารถกำกับหนังสงครามแมนๆ ได้ดีไม่แพ้ Kathryn Bigelow แห่ง The Hurt Locker (2008) เลยล่ะ) คือสามารถตีแผ่เหตุการณ์ในครั้งนั้นได้อย่างถึงกึ๋น ทั้งความโหดร้ายของสงคราม และปัญหาภายในของเหล่าทหารนาวิกโยธินสหรัฐเองด้วย
ชาวบ้านตัวดำๆ มักจะเป็นเหยื่อรายแรกของสงครามเสมอ
หนังเด่นตรงความสมจริงไม่ค่อยปรุงแต่งเพราะสร้างจากบันทึกเหตุการณ์จริงอีกที ดังนั้นเรื่องราวส่วนใหญ่ก็คือการเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ไม่ค่อยได้มีฉากสู้รบดุเดือดให้ได้ดูเอามันส์เท่าไหร่นัก ในขณะที่งานสร้างออกมาขึงขัง จริงจัง สมจริง โดยเฉพาะการใช้โลเกชั่นแถบแอฟริกาเพื่อเนรมิตให้ออกมาเป็นอิรักนั้นที่ถ้าไม่บอกก็คงไม่รู้เลยทีเดียว ในขณะที่ตัวละครเหล่าทหารนาวิกทั้งหลายก็ถูกเสนอออกมาครบทุกประเภท คือมีทั้งคนดี คนโหด คนงี่เง่า คนติงต๊อง ซึ่งไม่ว่าในกองทัพไหนๆ ก็คงจะมีคนเหล่านี้ทั้งนั้นแหล่ะ
ทหาร นย.เขามีพิษสงรอบคันอยู่แล้ว
ในสงครามครั้งนี้ภาพลักษณ์ของทหารอเมริกาไม่ได้ออกมาดูชอบธรรมเป็นวีรบุรุษที่ช่วยกอบกู้โลกเหมือนครั้งสงครามโลกครั้งที่สองอีกแล้ว เพราะพวกเขาคือผู้บุกรุก ที่ไม่ว่าจะอ้างเหตุผลการทำสงครามครั้งนี้ไว้อย่างสวยหรูแค่ไหน แต่ก็เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่าทำสงครามเพื่อแหล่งน้ำมันแน่ๆ และอีกสิ่งที่หนังมุ่งนำเสนอก็คือเหยื่อสงคราม ที่ไม่ว่าสงครามครั้งไหนๆ ชาวบ้านตาสีตาสาก็ต้องตกเป็นเหยื่อรับเคราะห์อย่างไร้เหตุผลอยู่ร่ำไป นี่ล่ะนะ'สงคราม'- น่าดูเพราะ: เป็นมินิซีรี่ส์สงครามอิรักที่สร้างออกมาได้ถึงคุณภาพ สมจริง คอหนังสงครามพลาดไม่ได้เชียวนะ
- ไม่น่าดูเพราะ: ก็เพราะสมจริง เลยไม่ค่อยมีฉากแอ็คชั่นให้ได้มันส์เท่าไหร่ เรื่องราวรวมๆ เลยเฉยๆ ไปบ้าง
*ช่วงเพลงในหนัง*
Johnny Cash กำลังแจกฟักแฟงแตงกวา
ด้วยความที่เป็นมินิซีรี่ส์สงครามที่เน้นความสมจริงจัด เลยไม่มีการใช้เพลงในหนังเลย จะมีก็แต่การให้เหล่าตัวละครร้องเพลงกันเอง ซึ่งเพลงส่วนใหญ่ที่พวกเขาร้องก็จะเป็นเพลงฮิตในช่วงนั้นเช่นเพลงของ Nelly, Avril Lavigne, Drowning Pool และเพลงเก่าๆ แต่ยังคลาสสิคอยู่บ้าง
แต่เพลงๆ เดียวที่ถูกใช้เปิดในหนังก็คือเพลง The Man Comes Around ของ Johnny Cash (ที่ว่ากันว่าเป็นหนึ่งในเพลงท้ายๆ ที่เขาเขียนก่อนเสียชีวิต) ที่ถูกใช้เปิดในฉากจบ(เพลงนี้เคยถูกใช้ในช่วงเครดิตต้นเรื่องของ Dawn of the Dead (2004) ด้วย) ซึ่งก็ช่วยปิดฉากมินิซีรี่ส์ชุดนี้ได้อย่างเด็ดขาด ด้วยภาพของเหล่าทหารที่เฮฮากับโฮมวีดีโอที่พวกเขาถ่ายไว้ตลอดสงคราม แต่ว่าสุดท้ายพวกเขาก็ทยอยเดินผละไปทีละคนจนหมด เหมือนหนังกำลังจะบอกว่าท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีทหารคนไหนหรอก ที่ภูมิใจกับสงครามครั้งนี้ซึ่งพวกเขามีส่วนร่วมเลยสักนิด
แต่เพลงๆ เดียวที่ถูกใช้เปิดในหนังก็คือเพลง The Man Comes Around ของ Johnny Cash (ที่ว่ากันว่าเป็นหนึ่งในเพลงท้ายๆ ที่เขาเขียนก่อนเสียชีวิต) ที่ถูกใช้เปิดในฉากจบ(เพลงนี้เคยถูกใช้ในช่วงเครดิตต้นเรื่องของ Dawn of the Dead (2004) ด้วย) ซึ่งก็ช่วยปิดฉากมินิซีรี่ส์ชุดนี้ได้อย่างเด็ดขาด ด้วยภาพของเหล่าทหารที่เฮฮากับโฮมวีดีโอที่พวกเขาถ่ายไว้ตลอดสงคราม แต่ว่าสุดท้ายพวกเขาก็ทยอยเดินผละไปทีละคนจนหมด เหมือนหนังกำลังจะบอกว่าท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีทหารคนไหนหรอก ที่ภูมิใจกับสงครามครั้งนี้ซึ่งพวกเขามีส่วนร่วมเลยสักนิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น