วันพุธที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

A Prophet (2009): มหาวิทยาลัยโจร


A Prophet (2009) :
หนังดราม่าอาชญากรรมจากฝรั่งเศสเรื่องนี้นับเป็นอีกเรื่องที่มีสิทธิ์ลุ้นออสก้าร์สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยมปีนี้ (ในขณะที่ตัวเก็งเป็นหนังขาวดำสุดนิ่งจากเยอรมันอย่าง The White Ribbon ของ ผกก.Michael Haneke นั่นเอง) ซึ่งพอดูจบก็ขอเชียร์หนังเรื่องนี้อย่างออกนอกหน้าให้เป็นผู้ชนะออสก้าร์ปีนี้เลยละกัน(ส่วนอีกสามเรื่องจะเป็นยังไงไม่รู้เพราะยังไม่ได้ดูน่ะสิ อิอิ)


คุกฝรั่งเศสเนี่ยสะอาดสะอ้านน่าอยู่ซะจริง(เอ๊ะยังไง?)
Malik El Djebena (Tahar Rahim) หนุ่มจิ๊กโก๋วัย 19 ขวบผู้ไร้การศึกษา ต้องโทษจำคุก 6 ปี ในข้อหาใช้ความรุนแรงกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ(แต่เขายืนยันว่าตนบริสุทธิ์) ซึ่งในคุกที่พวกนักโทษมักจะแบ่งก๊กกันเป็นกลุ่มเป็นแก๊งค์ เขาจึงเป็นเหมือนคนหัวเดียวกระเทียมลีบเพราะไม่มีพรรคพวกเพื่อนฝูงคอยคุ้มกะลาหัว เริ่มแรกอะไรๆ ก็ดูเหมือนจะเลวร้าย แต่แล้วเมื่อเขามีโอกาสได้ทำงานให้กับแก๊งค์มาเฟียชาว Corsica (เกาะเล็กๆ ที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส) ที่คุมคุกแห่งนั้นอยู่ เขาก็เริ่มพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส โดยเริ่มเรียนอ่านเขียนหนังสือ และใช้สติปัญญาไหวพริบของตนในการไต่เต้า สร้างอิทธิพล สร้างเนื้อสร้างตัวจนรวยได้ในคุก ซึ่งแทบจะเรียกได้ว่าติดคุกอนาคตยังสดใสซาบซ่ากว่าตอนอยู่ข้างนอกซะอีก (ป้าด)


สำหรับคนคุกแล้วโลกภายนอกช่างสวยงามเสียนี่กระไร
ผกก.Jacques Audiard (The Beat That My Heart Skipped [2005]) ควบหน้าที่ทั้งกำกับและร่วมเขียนบทได้อย่างยอดเยี่ยม หนังนำเสนอเรื่องราวมาเฟียในคุกได้อย่างน่าเชื่อถือ เข้มข้น จริงจัง น่าติดตามตลอดทั้งเรื่อง นักแสดงนำอย่างคุณ Rahim ที่เป็นศูนย์กลางของหนัง ก็รับบทนักโทษกระจอกๆ คนหนึ่ง ที่ค่อยๆ กลายเป็นเจ้าพ่อประจำคุกรายใหม่ได้อย่างโดดเด่นและน่าจดจำ(คราวนี้คงได้โกฮอลลีวู้ดแน่เชียว) ถึงหนังจะเกี่ยวกับคุกๆ แต่ก็มีฉากที่ต้องออกไปภายนอกซึ่งไม่ใช่สักแต่ใส่เข้ามาเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศเท่านั้น ทว่ายังเป็นส่วนสำคัญของเรื่องราวอีกด้วย นับเป็นหนังระดับรางวัลที่ดูไม่ยาก แถมยังดูสนุกชนิดที่หนังฮอลลีวู้ดยังต้องมองค้อนเลยทีเดียว คอหนังพลาดไม่ได้เลยนะจ้ะ


เจ้าพ่อและว่าที่เจ้าพ่อประจำคุก
หนังชวนให้เราคิดว่าจริงๆ แล้วคุกอาจไม่ได้มีไว้เพื่อทำให้ผู้ต้องขังกลับตัวกลับใจเป็นคนดีของสังคมเลย(น้อยรายจริงๆ ที่จะกลับใจ) มันมีไว้เพียงเพื่อกันตัวพวกเขาออกจากสังคมเท่านั้นเอง กลุ่มมาเฟียถึงจะอยู่ในคุกแต่ก็ยังมีอิทธิพลอยู่ และถ้าเงินถึงพอพวกเขาก็แทบจะกลายเป็นเจ้าของคุกเลยทีเดียว แถมยังโทรศัพท์ออกไปสั่งการลูกน้องหรือติดต่อธุรกิจภายนอกด้วยซ้ำไป ซึ่งอันนี้ก็น่าจะเป็นประเด็นสากล ที่ไม่ว่าคุกไหนๆ ในโลกก็มักจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นเสมอ และที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้นคือคงมีหลายคนที่คล้ายๆ พระเอกเราตรงที่เมื่อแรกเข้าคุกก็เป็นเพียงแค่นักโทษธรรมดาๆ คนหนึ่ง แต่พอได้เข้าไปคลุกคลีกับเหล่าอาชญากรตัวพ่อทั้งหลายเป็นเวลานาน มันก็ได้บ่มเพาะหล่อหลอมให้เขาค่อยๆ กลายเป็นอาชญากรเต็มขั้นไปอีกคนในที่สุด อืม แบบนี้หรือเปล่าที่บางคนเรียกคุกว่าเป็น 'มหาวิทยาลัยโจร' ยังไงก็อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลยเนอะ...

ปล. เห็นสภาพอันสะดวกสบายของคุกบ้านเขาแล้ว มันคงจะเป็นคุกในฝันของผู้ต้องขังบ้านเราไปเลยเชียวล่ะ เหอๆ
  • น่าดูเพราะ: เป็นหนังดราม่าอาชญากรรมฝรั่งเศสที่ทำได้ถึงคุณภาพ ดูสนุกชวนติดตามตลอดทั้งเรื่อง คอหนังอย่าพลาดเชียวเน้อ
  • ไม่น่าดูเพราะ: หนังคุกๆ แบบนี้ ต้องไม่ใช่ที่หมายปองจากคนที่อยากดูอะไรที่รื่นเริงบันเทิงใจเป็นแน่เชียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น