ท่าน Hugh Jackman กลับมาสวมบทบาทฮีโร่พันธุ์นอกคอก Wolverine เป็นครั้งที่หก (และฉายเดี่ยวเป็นครั้งที่สอง) คราวนี้พี่แกขอพาไปทัวร์ญี่ปุ่นซะด้วยนะ นับเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศที่ไม่เลวเลยทีเดียวเชียว
หนังดำเนินเรื่องราวต่อจาก X-Men: The Last Stand (2006) ซึ่งนับเป็นความฉลาดของผู้สร้างเพราะนอกจะสามารถวางตัวในจักรวาลของหนังชุด X-Men ได้แบบต่อเนื่องเนียนๆ แล้วยังเปิดโอกาสให้ใส่ความเป็นดราม่ารำพึงรำพันลงไปได้อีกด้วยแน่ะ
James Mangold ผกก.จอมจับฉ่ายที่ทำหนังไปซะทุกแนว (แต่ก็ทำได้ดีซะทุกเรื่องอีกต่างหาก) ทำหน้าที่ได้ดีตามคาด แม้ว่าฉากโชว์ของจะน้อยกว่าภาคที่แล้ว แต่กลับดูดีถึงคุณภาพกว่าชนิดเห็นๆ (ภาคที่แล้ว'เยอะ'ไปนิดเนอะ) แถมยังแนบความเป็นดราม่าลงไปไม่ให้หนังเบาหวิวไร้อารมณ์ความรู้สึก แม้ว่าหลายครั้งจะดราม่าเพ้อๆ ซะจนทำเอาจังหวะหนังนิ่งไปบ้างก็ตามที (ถ้ามองในแง่หนังฮีโร่นะ)
ไม่รู้สินะ ไอ้เราก็ไม่ใช่แฟนของเหล่า X-Men เสียด้วยสิ การกลับมาของ Wolverine ในครั้งนี้เลยไม่ค่อยชวนให้ตื่นเต้นตื้นตันน้ำตาจะไหลสักเท่าไร ถ้าจะถามว่าหนังดีมั้ย? ก็ต้องตอบว่าดี สนุกมั้ย? ก็สนุกอยู่ แต่ชอบมั้ย? ก็ขอบอกว่า เฉยๆ ล่ะน่ะ
6/10 ครับ
*รีวิวภาคแรกภายในบล็อก*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น