The Wave/ Bølgen (2015): หนีนรกซัดเหี้ยน

The Wave/ Bølgen (2015): หนีนรกซัดเหี้ยน

     หนังภัยพิบัติทางธรรมชาติเรื่องแรกของนอร์เวย์นี้ ทำเงินระเบิดระเบ้อจน(น่าจะ)ครองแชมป์หนังทำเงินสูงสุดของนอร์เวย์ปีนี้ แถมยังมีคุณภาพโดดเด้งจนถูกส่งชื่อเข้าชิงรางวัลออสก้าร์สาขาหนังต่างประเทศยอดเยี่ยมอีกด้วย

อยู่นอร์เวย์ก็เจอสึนามิได้นะ

     ผกก.Roar Uthaug (Cold Prey) บอกว่าอยากทำหนังหายนะแบบฮอลลีวู้ดบ้าง ดังนั้นพล็อตหรือรูปแบบคงไม่ทิ้งกับหนังแนวนี้ส่วนใหญ่แน่นอน แต่ที่เหนือกว่าฮอลลีวู้ดคือ หนังไม่ได้พยายามขายซีจีฉากหายนะซะจนเฝือ ตัวละครหลักก็เป็นแค่คนธรรมดาๆ ไม่ได้เก่งกล้าหรือพกความเฮงมาเหนือใครเลย ซึ่งนั่นก็ก่อให้เกิดอารมณ์ร่วม ทำให้หนังน่าติดตามและน่าลุ้นมากๆ

 
  ซีจีระดับไม่อายฮอลลีวู้ด

     นอร์เวย์มีภูเขาที่ยังคงเคลื่อนตัวอยู่กว่า 300 แห่ง จนส่งผลให้มีดินถล่มลงไปในฟยอร์ด (อ่าวแคบๆ ที่อยู่ระหว่างหน้าผาชัน) และเคยเกิดสึนามิสร้างความเสียหายร้ายแรงมาหลายครั้งแล้วในอดีต

 
  มาตามขนบฮอลลีวู้ดเป๊ะๆ

     และแน่นอนว่าครั้งต่อไปคงจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้าก็เร็ว ซึ่งถึงจะไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่ แต่สิ่งที่เห็นได้จากหนังคือพวกเขามีการเฝ้าระวังอย่างดี ประชาชนก็มีการเตรียมพร้อมและมีความรู้เบื้องต้นในการหนีภัย ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดี เพราะแม้ว่าจะไม่อาจหลีกเลี่ยงความสูญเสียได้ แต่ก็สามารถผ่อนหนักเป็นเบาได้ก็ยังดีเนอะ

Alléluia (2014): คู่หึงอำมหิต

Alléluia (2014): คู่หึงอำมหิต

      Fabrice Du Welz ผกก.สัญชาติเบลเยี่ยม เคยทำให้อึ้งมาแล้วกับ Calvaire (2004) และ Vinyan (2008) และผลงานล่าสุดของเขานี้ก็จิตเสื่อมและโหดได้ไม่แพ้ผลงานเก่าๆ เลยล่ะ

 

     เธอคนนี้แสดงได้โรคจิตมากเลย

     หนังเสนอเรื่องราวของคู่อำมหิตที่เที่ยวหลอกเงินบรรดาสาวแก่แม่หม้ายผู้มีอันจะกิน แต่สุดท้ายก็จบลงที่การฆาตกรรมโหดเพราะความหึงหวงที่มีต่อกันอยู่ร่ำไป

 

 นายคนนี้ก็โรคจิตไม่แพ้กัน

     หนังอิงมาจากเรื่องจริงของ The Lonely Hearts Killers คู่ฆาตกรในตำนานเมื่อ 60 กว่าปีที่ผ่านมาของอเมริกา แต่ก็ไม่ได้เดินตามเรื่องจริงเป๊ะๆ เพราะเน้นไปที่การพูดถึงแรงหึงโหด และความไม่ปกติทางจิตของทั้งคู่มากกว่า

 

 หนังโป๊และรุนแรงได้ใจ

     ถึงนานๆ ผกก.Du Welz แกจะมาสักที แต่ก็ยังทำหนังได้จิต ได้เสื่อม ได้โหด ดูแล้วเงิบได้ใจเช่นเดิม

 

 คู่นี้เขาสมกันดีจริงๆ

     จะพูดไปแรงหึงหวงโหดแบบในหนังก็สามารถพบเห็นได้ในชีวิตจริงอยู่ทุกบ่อย ซึ่งมันไม่ได้ส่งผลดีต่อใครสักคนเลย ตราบใดที่เรายังตีความหมายของคำว่ารักแบบผิดๆ แบบนี้กันอยู่

*รีวิวหนังเรื่องอื่นๆ ของ ผกก.Fabrice Du Welz ภายในบล็อก*

Kurt Cobain: Montage of Heck (2015): เรื่องเล่าตำนานกรั๊นจ์

Kurt Cobain: Montage of Heck (2015): เรื่องเล่าตำนานกรั๊นจ์

     สารคดีชีวิตของ Kurt Cobain แห่ง Nirvana วงร็อคในตำนานจากยุค 90 ที่ถือว่านี่คงจะเป็นสารคดีที่สามารถพาไปสัมผัสตัวตนของ Cobain ได้อย่างลึกซึ้งที่สุดแล้ว เพราะได้รับความเห็นชอบของ Frances Bean Cobain ลูกสาวคนเดียวของเขา ที่ก็มารับหน้าที่อำนวยการสร้างให้ด้วยอีกต่างหาก

 Kurt กับลูกสาวสุดที่รัก

     และแน่นอนที่งานนี้ต้องมีฟุตเตจวีดีโอ รูปถ่าย ไดอะรี่ เทปบันทึกเสียงเกี่ยวกับเขา ที่เพิ่งถูกนำมาเผยแพร่สู่สาธารณะชนเป็นครั้งแรกอีกเพียบ งานนี้แฟนๆ ฟินกันเป็นแถวแน่นอน แต่เสียดายที่ขาดบทสัมภาษณ์สมาชิกสำคัญของวงอีกคนอย่าง Dave Grohl ไป ไม่งั้นเรื่องราวคงจะครบถ้วนหลากมุมมองมากกว่านี้แน่

 สมัยเด็กๆ น่ารักน่าชังเชียว

     ทางด้าน ผกก.Brett Morgen ก็ไม่ได้แค่เสนอบทสัมภาษณ์หรือเล่าเรื่องราวออกมาทื่อๆ แต่ยังใช้อนิเมชั่นรูปแบบต่างๆ มาเล่าเรื่องให้น่าติดตามมากยิ่งขึ้นอีกด้วย ทำให้สารคดีไม่น่าเบื่อทั้งยั้งเก๋ได้อีกแน่ะ 

 บางช่วงบางตอนทำเป็นอนิเมชั่นเก๋ๆ

     สารคดีทำให้เราได้รู้จัก Kurt มากกว่าการเป็นแค่ตำนาน เขาคือเด็กที่ครอบครัวแตกสลาย เป็นคนมีปัญหาที่ญาติๆ พากันเมิน และเคยพยายามจะฆ่าตัวตายตั้งแต่เป็นวัยรุ่นแล้ว (นั่งรอให้รถไฟมาทับ แต่ดันไปนั่งผิดรางซะนี่) 

 การจะเป็นศิลปินในตำนานย่อมเริ่มต้นจากการหมั่นฝึกซ้อมแบบรัวๆ

     เขารู้สึกว่าตนเป็นคนแปลกแยก และเปราะบาง ทางเดียวที่สามารถเยียวยาจิตใจของเขาได้ก็คือดนตรี (ร็อค) และด้วยความทุ่มเทบวกกับการเป็นคนมีความสามารถล้นเหลือทำให้ความสำเร็จมาเยือนในที่สุด และมันมาเยือนแบบถล่มทลายชนิดที่เขาแทบตั้งตัวไม่ทันเสียด้วยสิ

 แกเป็นคนเซ้นสิทีฟสุดๆ

     แต่ด้วยความเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนไหว เปราะบาง บวกกับการติดเฮโรอินอย่างหนัก ทำให้เขาปลิดชีวิตตนเองไปในที่สุดเมื่อปีค.ศ.1994 ขณะมีอายุได้ 27 ขวบ

ถึงจากไปแล้วแต่ผลงานยังอยู่ในใจแฟนๆ เสมอ

     แม้สารคดีนี้จะทำให้เราได้สัมผัสด้านปุถุชนคนติดยาของเขามากขนาดไหน แต่ที่สุดแล้วเชื่อว่าเราซึ่งเป็นแฟนเพลงทั้งหลายก็ยังคงมองเขาเป็นตำนานอยู่ดี ว่ามั้ย?

As the Gods Will/ Kamisama no iu tôri (2014): เกมละเล่นตุ๊กตามรณะ

As the Gods Will/ Kamisama no iu tôri (2014): เกมละเล่นตุ๊กตามรณะ

      แม้ระยะหลัง ผกก.ทาคาชิ มิอิเกะ จะหันมาทำหนังตลาดมากขึ้น แต่ก็ยังขยันสุดๆ ทำหนังซะปีละสองสามเรื่องเลย ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นหนังจากหนังสือการ์ตูนตามเทรนด์ของหนังญี่ปุ่นยุคนี้

นองเลือดแบบนี้คือหนังของ ผกก.ทาคาชิ มิอิเกะของจริง

     มาเรื่องนี้ก็ไม่ได้หนีออกไปจากทางของแกนัก กับเรื่องราวแปลกๆ เหวอๆ โหดๆ ปนอารมณ์ขันอย่างกับ Battle Royal เวอร์ชั่นที่นำเกมการละเล่นพื้นบ้านมรณะมาบังคับเล่นโดยเหล่าตุ๊กตาญี่ปุ่น ทั้งตุ๊กตาดะรุมะ ตุ๊กตาแมวกวัก ไปยันตุ๊กตามาโตรชกาเลยทีเดียว

ตุ๊กตาดะรุมะเวอร์ชั่นโหด

     หนังช่วงแรกสนุกดี แต่นานๆ ไปชักเริ่มไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่ละ และแน่นอนตอนจบก็ต้องจบแบบเหวอๆ ตามสไตล์ผกก.แกล่ะ

 ใส่เสื้อผ้าคนละสีอย่างกับหนังขบวนการยอดมนุษย์

     สงสัยต้องหาเวอร์ชั่นหนังสือการ์ตูนมาอ่านซะแล้วสิเนี่ย น่าสนใจๆ

White God/ Fehér isten (2014): วันตูบถล่มเมือง

White God/ Fehér isten (2014): มะหมา

      หนังหมาๆ จากฮังการีเรื่องนี้ไปได้ไกลถึงเทศกาลหนังเมืองคานส์ครั้งล่าสุด แถมซิวรางวัล Un Certain Regard และ Palm Dog Award (?) มาอีกด้วย

มิตรภาพระหว่างคนกับหมานั้นน่าประทับใจเสมอ

     ส่วนเรื่องราวในหนังก็มาหลากหลายอารมณ์มากทั้ง ชีวิตรันทดของหมาๆ เรื่องราวความรักประทับใจระหว่างเจ้านายกับน้องหมา ชีวิตวัยรุ่น แค้นต้องชำระระทึกขวัญ จนออกมาดูแปลกๆ ชอบกล โดยเฉพาะช่วง 40 นาทีสุดท้ายของหนัง

หนังเกณฑ์น้องหมามาแสดงตั้งเกือบสามร้อยตัวเลย

     แต่ที่แน่ๆ คือบรรดาหมาๆ ในเรื่องแสดงดีกันมาก เผลอๆ แสดงดีกว่าคนอีก สมควรตบรางวัลให้เลย อิอิ

วัยรุ่นฮังการีหน้าตาเป็นแบบนี้

     คนรักหมาดูแล้วคงอดน้ำตาซึมไม่ได้ในบางฉาก เพราะหนังทำให้ตระหนักได้อย่างที่บางคนกล่าวไว้ว่า "สำหรับเราหมาอาจเป็นแค่เพียงส่วนหนึ่งของชีวิต แต่สำหรับพวกมันแล้วเราคือทุกสิ่งของชีวิตมัน"

ปล. นี่เป็นหนังที่ได้ชื่อว่าใช้น้องหมาเข้าฉากเยอะที่สุดในโลก นั่นคือ 274 ตัว

The Tribe/ Plemya (2014): ใบ้เสเพล

 The Tribe/ Plemya (2014): ใบ้เสเพล

     หนังยูเครนเรื่องนี้เก๋ตรงที่เสนอเรื่องราวของเหล่าวัยรุ่นที่หูหนวกเป็นใบ้ แล้วก็คุยกันแบบภาษามือเพียวๆ ไม่มีซับไตเติ้ล ไม่มีใครพูดสักแอะ แถมยังไม่มีดนตรีประกอบด้วยซ้ำ

    หนังใช้ภาษามือทั้งเรื่อง

     หนังใช้กล้องเลื้อยตามตัวละครแบบลองเทค บางทีก็ตั้งกล้องนิ่งๆ ไว้ตามประสาหนังอาร์ต แต่หนังก็ไม่เข้าใจยากหรือน่าเบื่อ ถ้ายอมรับการดูเขาคุยกันแต่ภาษามือทั้งเรื่องได้นะ

 คนใบ้ก็เป็นจิ๊กโก๋ได้เหมือนกันนะ    

     และหนังยังแรงได้อีก เพราะพาไปสัมผัสมุมมืดของวัยรุ่นที่นั่นซึ่งเกี่ยวข้องกับการขายตัว การปล้นชิงวิ่งราว ลักเล็กขโมยน้อยอีกด้วย จะว่าไปแล้ว ถึงแม้จะใบ้หรือไม่ใบ้ วัยรุ่นที่ไหนในโลกก็คล้ายๆ กันหมดแหล่ะ เป็นที่เข้าใจได้ โดยเฉพาะวัยรุ่นมีปัญหา

คนใบ้ก็หื่นเป็นเหมือนกันนะ

 

Testament of Youth (2014): พรากรัก ไฟสงคราม

 

Testament of Youth (2014): พรากรัก ไฟสงคราม

     ชีวิตคนเราย่อมต้องพบกับความสูญเสีย การจากไปของคนที่เรารักในสักวัน แต่การจมจ่อมอยู่กับความเศร้าโศกถึงคนที่จากไปนั้นย่อมไม่ส่งผลดีสำหรับคนที่ยังอยู่แน่ ไม่ใช่ว่าเราควรทำลืมๆ คนเหล่านั้นๆ ไป แต่ต้องหัดที่จะเรียนรู้ที่จะอยู่กับความจริงนั้นให้ได้ เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไป

 

คู่พระคู่นางประจำเรื่อง

     เป็นหนังดราม่าสงครามโลกครั้งที่หนึ่งจากบันทึกความทรงจำของ Vera Brittain ที่ร้าวรานมาก งานด้านภาพกับดนตรีประกอบงดงามมาก และนางเอก Alicia Vikander ก็เล่นดีมาก ชักจะชื่นชอบในฝีมือของเธอซะแล้วสิเนี่ย

 

คนกำลังอินเลิฟหน้าตาเป็นแบบนี้

ปล.ดนตรีประกอบของ Max Richter เพราะได้โล่อีกแล้วครับทั่น

หน้าตาของ Vera Brittain ตัวจริง

Magical Girl (2014): อำมหิตไม่เงิบ

Magical Girl (2014): อำมหิตไม่เงิบ

     ครูตกงานคนหนึ่งอยากจะเติมเต็มความฝันของลูกสาววัย 12 ขวบของตนที่ป่วยเป็นลูคิเมีย ซึ่งใฝ่ฝันอยากจะแต่งชุดตามแบบตัวละครอนิเมะแนวสาวน้อยพลังเวทย์ประมาณเซลเลอร์มูนที่เธอชื่นชอบเป็นชีวิตจิตใจ

 
หน้าแหกแต่ก็ยังสวยอยู่

     ฟังพล็อตเรื่องแล้วถือว่าแปลกดีสำหรับหนังสเปน หนังอยู่กึ่งกลางระหว่างตลกร้าย ซาดิสม์ อาชญากรรมและดราม่า แต่ชีวิตคนเราก็ต้องเจอเรื่องผสมปนเปกันไปหมดแบบนี้ไม่ใช่เหรอ จะรอมคอมไปตลอดก็ไม่ใช่ละ

     มองเผินๆ นึกว่าเด็กผู้ชาย

     แม้ว่าหนังจะมานิ่งๆ แต่ก็มีบางอย่างที่สะกดให้ต้องติดตามตลอด แถมดูจบแล้วอึ้งได้อีก ผกก.Carlos Vermut คนนี้ฝีมือน่าจับตามอง แม้แต่เจ้าป้า Pedro Almodóvar ยังออกมาซูฮกเลย คิดดู

สาวคนนี้แสดงดีจนได้รางวัล Goya สาขานำหญิง

Shrew's Nest/ Musarañas (2014): รักต้องคลั่ง

Shrew's Nest/ Musarañas (2014): รักต้องคลั่ง

     หนังระทึกขวัญจากสเปนที่เปรียบเสมือนญาติห่างๆ ของ Misery (1990) ซึ่งถึงแม้จะไม่มีชั้นเชิงเท่า แต่ลูกโหด ลูกดาร์ค ลูกระทึกเนี่ยไม่เป็นรองเลยล่ะ

คนนี้แสดงได้บ้าคลั่งดีแท้

     ที่สำคัญ Macarena Gómez ตัวโหดประจำเรื่องก็เล่นได้บ้าคลั่งปนน่าสงสารสุดๆ สมแล้วที่ได้เข้าชิงรางวัล Goya หรือรางวัลออสก้าร์ของสเปนปีล่าสุดจริงๆ (แต่แห้ว)

     ดูท่าทางก็รู้ว่าเจอขาโหด

     หนังดูลุ้นระทึกแม้ว่าจะชวนให้ตั้งคำถามถึงการตัดสินใจของตัวละครอยู่บ้าง แต่ออกมาเท่านี้ก็ถือว่าเป็นหนังที่ยากจะลืมได้ลงสำหรับคอหนังระทึกขวัญแล้วล่ะ