วันเสาร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

Incendies (2010): ย้อนรอยอดีตไม่มีวันลืม




Incendies (2010) :
หนังดราม่าสัญชาติแคนาดา แต่พูดภาษาฝรั่งเศสกับอาหรับ และดำเนินเรื่องราวในแถบตะวันออกกลางแทบจะทั้งเรื่อง เรื่องนี้นั้นแจ่มแจ๋วมากพอที่จะทะลวงด่าน 18 อรหันต์เข้าไปถึงในรอบห้าเรื่องสุดท้ายของรางวัลออสก้าร์สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยมปีล่าสุด (ครั้งที่ 83) แต่สุดท้ายก็ต้องกอดคอกันกินแห้วกับบรรดาตัวเต็งตัวเก็งและตัวเกร็งเรื่องอื่นๆ ไปเพราะ In a Better World จากเดนมาร์กซิวรางวัลไปนั่งกอดนอนกอดได้ในที่สุด


สองคนนี้ยังรู้จักคุณแม่น้องไปซะแล้ว
หนังดัดแปลงมาจากบทละครเวทีของ Wajdi Mouawad เรื่อง Scorched อันว่าด้วยเรื่องราวของแฝดชายหญิงคู่หนึ่งที่ได้รับพินัยกรรมจากคุณแม่ที่เพิ่งเสียไป โดยในนั้นมีเนื้อความระบุว่าให้ทั้งคู่มุ่งหน้าไปยังตะวันออกกลางเพื่อตามหาพ่อและพี่ชาย ซึ่งสองพี่น้องไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคนเหล่านี้มีตัวตนอยู่ และเมื่อพวกเขาได้ย้อนรอยอดีตของแม่ลงไปลึกมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งพบกับความจริงอันแสนชวนอึ้งปนชีช้ำเกี่ยวกับแม่ของตนมากขึ้นไปเท่านั้น

นี่เป็นหนังดราม่าที่ท่านจะลืมไม่ลงจริงๆ
Denis Villeneuve ผกก.ชาวแคนาดายังคงกลับมาพร้อมผลงานคุณภาพที่ว่าด้วยเรื่องราวของผู้หญิงๆ อีกครั้ง โดยคราวนี้พูดถึงชีวิตอันผกผันและชีช้ำที่ผู้หญิงอาหรับคนหนึ่งต้องเผชิญในยุคไฟสงครามกลางเมือง สลับกับเรื่องราวของลูกๆ ที่ต้องทำตามความปรารถนาสุดท้ายของแม่แบบเสียมิได้ ซึ่งหนังก็เสนอเรื่องราวทั้งสองยุคสลับกันไปมาอย่างมีชั้นเชิง เหมาะเจาะ เข้าใจง่าย ไม่ชวนสับสน และส่งผลทางอารมณ์ให้กับตัวหนังอย่างทรงประสิทธิภาพ

สองแม่ลูกหน้าตาคล้ายๆ กันมาก
ส่วนงานทุกด้านอยู่ในระดับดีเยี่ยม ที่แสดงให้เห็นว่าผู้สร้างใส่ใจแม้แต่กับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ หนังมีอะไรที่ชวนอึ้ง พลิกผัน ให้ได้เห็นกันตลอด และถึงเรื่องราวของหนังจะว่าด้วยเรื่องราวชีวิตบัดซบสุดรันทดที่ตัวเอกต้องเผชิญครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ถึงกระนั้นหนังก็ไม่ได้ฟูมฟายหรือพยายามเร้าอารมณ์ให้มากเกินไปแต่อย่างใด ทว่าการที่เหตุการณ์หลายๆ อย่างในหนังนั้นมันดูช่างบังเอิญไปอยู่บ้าง ก็อาจทำให้หลายคนรู้สึกตะหงิดๆ ขึ้นมาได้เช่นกัน

ลิงก์
หนังเดินเรื่องในแถบตะวันออกกลางซะเกือบทั้งเรื่อง
ถึงแม้หนังจะพลาดรางวัลออสก้าร์ไป แต่สำหรับเรา (และอีกหลายๆ คน) แล้วกลับรู้สึกประทับใจหนังเรื่องนี้มากกว่า In a Better World เสียอีก ดังนั้นทางบล็อกจึงขออุปโลกน์รางวัล Nanatakara Awards สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยมประจำปีขึ้นมาเพื่อมอบให้หนังไปแบบไม่ต้องลังเลแม้แต่น้อย คอหนังทั้งหลายไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง Highly Recommended เลยจ้า!
  • + เป็นหนังดราม่าระดับคุณภาพคับจออีกเรื่องหนึ่งแห่งปีที่แล้ว จะพลาดได้ยังไงล่ะเนี่ย
  • - บางจุดของหนังยังช่างบังเอิญไปนิดอยู่บ้าง เลยอาจลดความน่าเชื่อถือของหนังลงไปพอสมควร




*ช่วงเพลงในหนัง*

Radiohead
เห็นเป็นหนังดราม่าสุดอึ้งทึ่งเสียวที่เดินเรื่องแต่ในแถบตะวันออกกลางซะเกือบทั้งเรื่องแบบนี้ก็เหอะ แต่หนังยังเปรี้ยวและแนวได้อีก โดยการที่ใช้เพลง You and Whose Army? ที่อยู่ในอัลบั้ม Amnesiac (2001) ของ Radiohead วงอัลเทอร์เนทีฟขวัญใจเด็กแนวจากเกาะอังกฤษมาเป็นเพลงหลักของเรื่องอีกด้วย เพราะมีให้ได้ยินกันจะๆ อยู่หลายครั้งในหนังเลยล่ะ ซึ่งก็น่าแปลกที่เพลงซึ่งออกแนวๆ หลอนๆ เช่นนี้กลับเข้ากับบรรยาศและส่งผลต่ออารมณ์ของหนังได้เป็นอย่างดี ว่าแล้วเราก็ไปฟังกันเลยจ้า

MP3: Radiohead - You and Whose Army?


*รีวิวหนังเรื่องอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องภายในบล็อก*


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น