วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

Monga (2010): 1987 อาตี๋(หล่อ)ครองเมือง

Monga (2010):
หนังวัยรุ่นจิ๊กโก๋ไต้หวันเรื่องนี้ฮิตทำเงินถล่มทลายตอนออกฉายในบ้านตน ถึงขนาดที่ว่าสามารถทำเงินชนะ Avatar ของป๋า James Cameron ที่ออกฉายช่วงเดียวกันเสียด้วยซ้ำ ซึ่งหนังสามารถสร้างปรากฏการณ์ย่อมๆ ที่ทำให้วงการหนังไต้หวันคึกคักดึ๋งดั๋งสดใสซาบซ่ามีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง และทำให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับหนังดังไปตามๆ กัน ซึ่งจะว่าไปแล้วก็คล้ายๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นในบ้านเราเมื่อหนังไทยอย่าง '2499 อันธพาลครองเมือง'ออกฉายเมื่อสิบสามปีที่แล้วจริงๆ หนอ


จะวัยรุ่นไทยหรือไต้หวันก็มักยกพวกตีกันเป็นประจำ
หนังเกณฑ์เหล่าดาราวัยรุ่นชายรุ่นใหม่ไฟแรง(โดยเน้นที่หน้าตาดี)มาเป็นแคแรคเตอร์หลัก ด้วยเรื่องราวที่ถูกมองผ่านสายตาของ Mosquito (จ้าวโหย่วถิง) เด็กหนุ่มสุดจ๋องที่โดนแต่คนกลั่นแกล้งมาตลอด ที่ได้เข้าร่วมกลุ่มนักเลงวัยโจ๋ที่เก๋าที่สุดในย่านนั้น ซึ่งจะทำให้เขาได้พบเรื่องราวของมิตรภาพ ความรัก การหักหลัง ในแวดวงนักเลงย่าน มองกา โดยเฉพาะสัจธรรมประจำใจนักเลงที่ว่า "เราต้องเล่นมันก่อน ไม่งั้นมันก็จะเล่นเรา"(แน่สิ)


ว่าแล้วก็โดดเรียนไปจีบสาวกันดีกว่า
หนังพาย้อนไปช่วงกลางยุค 80 ซึ่งผกก.หนิวเฉินซื่อ ที่เคยเป็นวัยโจ๋ในช่วงนั้นก็สามารถใช้ประสบการณ์ของตนในอดีตมาช่วยทำให้เล่าเรื่องราวได้อย่างมีสีสัน มีเสน่ห์ ที่สำคัญกว่านั้นคือการที่หนังมีดาราหนุ่มหน้าตาดีหลายคนมาคอยเรียกแขก ซึ่งแต่ละคนก็ทำหน้าที่กันได้ดีทั้งนั้น โดยเฉพาะในฉากที่ต้องใส่อารมณ์ ไม่ได้หน้าตาดีแต่แสดงแข็งทื่อแต่ประการใด ส่วนงานด้านอื่นๆ ก็ดูดี เสริมสร้างให้หนังดูเพลิน แม้หนังจะยาวกว่าสองชั่วโมงยี่สิบนาทีก็ตามที


หนังเต็มไปด้วยอาตี๋หน้าตาดี
ด้วยเพราะเป็นหนังที่พูดถึงวัยรุ่น ช่วงแรกๆ เลยเน้นเฮฮา แต่พอถึงบทจะซีเรียสก็ทำได้จริงจัง แต่ว่าก็ว่าเหอะ เรื่องราวในหนังเราก็เคยเห็นมานักต่อนักในหนังฮ่องกงมาแล้ว(แม้แต่ในหนังไทยก็เถอะ) ดังนั้นจึงถือว่าไม่มีอะไรใหม่ และดูเหมือนว่าหลังจากถึงจุดผกผันของหนังแล้ว หนังค่อนข้างเร่งสปีดจนเรื่องราวดูเร่งๆ การกระทำต่างๆ ของตัวละครก็ดูเหมือนจะไม่ได้รับการปูพื้นที่มากเพียงพอจนรู้สึกขาดแรงผลักดันที่น่าเชื่อถือในช่วงท้ายๆ ไปอย่างน่าเสียดาย ส่วนเรื่องบู๊ก็ไม่ได้มันส์ยิงกันหูดับตับไหม้นัก แต่ออกแนวตีรันฟันแทงกันซะมากกว่า(เพราะในหนังถือว่าใครที่ใช้ปืนเนี่ยเป็นนักเลงกระจอก)


ขาใหญ่จะไปไหนๆ คนก็เกรงใจ
ยังไงเสียโดยรวมก็นับว่าเป็นหนังที่น่าพอใจ(สมควรแล้วที่จะฮิต) ที่ไม่ได้กะสร้างมาเอามันส์เอาใจวัยรุ่นเพียงอย่างเดียว เพราะจริงๆ แล้วหนังก็บอกว่า มิตรภาพในหมู่เพื่อนฝูง ในหมู่ลูกผู้ชายเป็นสิ่งที่น่าชื่นชม จนหลายครั้งเราให้ความสำคัญกับเพื่อนฝูงกลุ่มก๊วนเป็นอันดับแรก แต่อย่าลืมว่าเรายังมีครอบครัว พ่อแม่ผู้ปกครอง คนที่รักเราอยู่ข้างหลังเช่นกัน ซึ่งสุดท้ายแล้วคนเหล่านี้นี่แหล่ะที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเราในยามที่เราย่ำแย่จนถึงที่สุด ในขณะที่เพื่อนฝูงอาจหายหัวกันไปหมด ดังนั้นก่อนจะทำอะไรเก๋าๆ ลงไปก็คิดถึงหัวอกของคนเหล่านั้นด้วยก็แล้วกันนะ


ดูเหมือนว่าซอยนี้นักเลงจะคับซอยเชียว
  • น่าดูเพราะ: เป็นหนังจิ๊กโก๋วัยรุ่นที่ทำได้ดี ดูเพลิน หนุ่มๆ หน้าตาดี(แต่ดูเหมือนจะมีคนหนึ่งในก๊วนพระเอกที่เป็นเกย์นะ เหอๆ) ให้แง่คิด น่าสนใจทีเดียว
  • ไม่น่าดูเพราะ: ไม่มีอะไรใหม่ ช่วงหลังหนังเร่งรีบเกินไปเล็กน้อย และไม่ได้บู๊มันส์อะไรมากมายนัก


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น